ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ

·         

ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΟΥ  Β΄ΚΥΚΛΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥΣ

• Φτάνοντας στο τέλος του Β΄ κύκλου θα μου μείνουν χαραγμένες στη μνήμη οι ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύχθηκαν τόσο μεταξύ εμάς των μαθητών όσο και με τους καθηγητές μας που ήρθαν πολύ κοντά μας. Στάθηκαν σε όλους μας και στον καθένα μας προσωπικά. Αυτό το ενδιαφέρον είναι κάτι που σπανίζει στη ζωή μας.
• Ευχαριστώ τους καθηγητές μας για την ανιδιοτελή αγάπη που δείξανε για την προσπάθεια τους να γίνουμε ομάδα χωρίς να πάρουν το μέρος το μέρος του ενός ή του άλλου. Κάποιες συμπεριφορές συμμαθητών με κούρασαν γιατί ήταν απρόβλεπτες και αρκετές φορές εκρηκτικές. Παρόλα αυτά υπερισχύουν μέσα μου οι καλές στιγμές και μου φαίνεται σαν ψέμα ότι θα πάρω απολυτήριο.
• Το 2015 άρχισε να μπαίνει έντονα στο μυαλό μου η ιδέα να πάρω το απολυτήριο γυμνασίου, κάτι που είχα αφήσει στην εφηβεία. Μαθαίνω ότι ο ΟΚΑΝΑ θα κάνει σχολείο δεύτερης ευκαιρίας ΣΔΕ. Ρώτησα, έτρεξα και βρέθηκα να μιλώ με την διεύθυνση του σχολείου. Αυτό ήταν! Γράφτηκα αμέσως χωρίς να έχω την παραμικρή αμφιβολία. Δεν το μετάνιωσα στιγμή, ειδικά όταν γνώρισα τόσους αξιόλογους καθηγητές, που μου φέρθηκαν σαν να ήμουν το παιδί τους. Θα το συνιστούσα άφοβα σε όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν τελειώσει το γυμνάσιο και τους υπόσχομαι,  ότι θα έχουν μία εμπειρία φανταστική, που θα την θυμούνται σε όλη τους τη ζωή!
• Αυτό που μου έμεινε από το σχολείο είναι οι καθηγητές που με αγκάλιασαν και μου φέρθηκαν όπως δεν μου είχαν φερθεί στο κανονικό σχολείο, στο Δημοτικό. Η ρουτίνα του σχολείου μου έδωσε κανονικό ρυθμό ζωής, με απομάκρυνε από παρέες, μου άνοιξε ένα καινούριο παράθυρο, μου έδωσε μια προοπτική. Γενικά με έκανε να νιώσω καλά με τον εαυτό μου, γιατί κατάφερα να πάρω επιτέλους το πολυπόθητο απολυτήριο. Ευχαριστώ πολύ!
• Για εμένα ήταν σημαντικό που πήρα μεγάλη βοήθεια από τους καθηγητές και πολλές συμβουλές.
•  Πολλά είναι τα δυνατά σημεία του ΣΔΕ, τα απαριθμούν φαντάζομαι οι συνοδοιπόροι στα άλλα σημειώματα. Εγώ θα σταθώ σε αυτούς που διδάσκουν: τους εθελοντές, που βοήθησαν τόσο πολύ να σταθεί στα πόδια του το σχολείο και οι μαθητές. Θα αναφερθώ και στους ωρομίσθιους, που σε ελάχιστο χρόνο (μιας και το Υπουργείο Παιδείας καθυστέρησε πολύ να τους διορίσει στα ΣΔΕ) κατάφεραν να μας μεταφέρουν πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες και να τους αισθανθούμε σαν φίλους. Και βέβαια ειδική αναφορά στις σταθερές «κολόνες»: την Κα Ελένη Καλογερή, διευθύντρια του ΣΔΕ, τη Μαρία και την Αλεξάνδρα, τις μόνιμες καθηγήτριες,  που εγώ προσωπικά αισθάνομαι κάποιες φορές σαν οικογένειά μου, τη θυρωρό/φύλακα του ΕΚΕΕ, τη Χριστίνα, το Στέλιο Φούντα, τον θεραπευτή του ΟΚΑΝΑ. Είναι όλοι τους όμορφα πρόσωπα, με γνώση και αγάπη για τον κόσμο που τους περιβάλλει.
• Στο σχολείο βρήκα κατανόηση και στήριξη από όλους, κυρίως όμως από τους καθηγητές μας. Με τους συμμαθητές μου, παρόλο που αρκετές φορές είχαμε δυσκολίες, γίναμε σιγά σιγά ομάδα, και δεθήκαμε όσο προχωρούσε ο καιρός. Γενικά αποφοιτώ, παίρνοντας μαζί κάτι πολύ θετικό.
• Η λέξη «σχολείο» μου έφερνε πόνο, γιατί το σχολείο το σταμάτησα αναγκαστικά, επειδή δούλευα κι έμεινα στην Τρίτη Γυμνασίου λόγω απουσιών. Ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη, όταν ενημερώθηκα πέρυσι στο πρόγραμμα για την ίδρυση του σχολείου στον ΟΚΑΝΑ. Άρπαξα, λοιπόν, την ευκαιρία, έκανα την εγγραφή μου και φοίτησα κανονικά στον α΄ και β΄κύκλο. Η διαδρομή ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία, με πολλή χαρά, γιατί γέμιζε η μέρα μου με γνώση και με συναναστροφή με νέους ανθρώπους, με αξιόλογους καθηγητές και καθηγήτριες, γεμάτες αγάπη και στοργή. Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους λειτουργούς του σχολείου. Τους εύχομαι να είναι πάντα καλά και να μοιράζουν απλόχερα τη γνώση κι την αγάπη τους.