Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ


Πέρασε ένας χρόνος στο Σ.Δ.Ε. χωρίς να το καταλάβω. Με τα παιδιά που μείνανε συνεχίζουμε στον ίδιο ρυθμό και έχουμε γίνει πλέον φίλοι. Δυστυχώς, όμως, είχαμε μία τραγική εξέλιξη που μας στεναχώρησε και μας αιφνιδίασε όλους. Μία συμμαθήτρια μας «έφυγε» από την ζωή στον ύπνο της από ανακοπή καρδιάς. Όπως ήτανε φυσικό, αυτή η πολύ άσχημη είδηση μας έκανε όλους να είμαστε σκυθρωποί αλλά ταυτόχρονα μας πείσμωσε και μας έδωσε δύναμη να συνεχίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι για μια ζωή που να αξίζει με καλύτερη ποιότητα. Ακόμη, στεναχωρήθηκα για κάποια παιδιά που δεν συνέχισαν, αλλά πιστεύω πως  ο καθένας θέλει τον χρόνο του και ευελπιστώ πως τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς θα επιστρέψουν φέτος με τον  Α’ Κύκλο. Επίσης, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Καθηγήτρια μου Κα Πουλοπούλου για τον χρόνο που αφιέρωσε κάνοντας μου ενισχυτική διδασκαλία. Επιπρόσθετα, ευχαριστώ την Κα Βασιλοπούλου για την υπομονή και επιμονή που υπέδειξε μαθαίνοντας μου επιτέλους λίγη γραμματική και συντακτικό καθώς και για τις υπέροχες επισκέψεις που διοργάνωσε δίνοντας μου την ευκαιρία να γνωρίσω πρόσωπα και πράγματα που μέχρι πριν από  λίγο καιρό  δεν μπορούσα ούτε καν να τα φανταστώ. Είμαι υπερήφανος που πέρυσι δεν είχα καθόλου απουσίες σε αντίθεση με φέτος που έχω λίγες λόγω του ότι εργάζομαι. Στο σχολείο, εκτός από τα μαθήματα, συμμετέχω στην εφημερίδα του Οργανισμού με την βοήθεια και την συμπαράσταση των στελεχών της ΜΥΕΘ, ενώ παράλληλα παρακολουθώ το εργαστήριο των Κοινωνικών Δεξιοτήτων. Αυτό με βοήθησε και με έμαθε να ακούω και να μην βάζω φραγμούς στην επικοινωνία. Ο Κος Παναγιώτης και η Κα Χρύσα που είναι οι υπεύθυνοι για το εργαστήρι  με βοήθησαν να κάνω επανεκκίνηση στη ζωή μου, να βάλω τα πράγματα της καθημερινότητας μου σε μία σειρά, να κλείνω εκκρεμότητες, να βάζω μικρούς στόχους κάθε φορά και να τους πετυχαίνω. Τελειώνοντας, θέλω να αναφέρω ότι το καλοκαίρι με την βοήθεια του Κου Αλεξόπουλου έφτιαξα ένα ερωτηματολόγιο με θέμα το εργασιακό μου προφίλ. Το αποτέλεσμα ανέδειξε ότι έχω πολλά πρακτικά ταλέντα που μπορούν να μου είναι χρήσιμα στον τεχνικό τομέα καθώς  και  επιχειρηματικό μυαλό. Τέλος, θέλω να πω ότι περιμένω με χαρά τα παιδιά που θα πλαισιώσουν τον Α’ Κύκλο. Φυσικά και θα τους καλωσορίσω, θα τους ευχηθώ καλή πρόοδο και θα τους παρακαλέσω να σεβαστούν το σχολείο, τους Καθηγητές και τα στελέχη της ΜΥΕΘ, γιατί είναι μαζί μας για να μας συμπαρασταθούν και να μας βοηθήσουν. (Κώστας Κακ.)

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κα Πουλοπούλου, την κα Βασιλοπούλου και την κ. Καλογερή, για την στήριξη που μου έδωσαν και με «κράτησε» στο σχολείο.  Είχα κάνει κι άλλες προσπάθειες οι οποίες ήταν άκαρπες και ο λόγος ήταν ότι δεν είχα αυτή την υποστήριξη. Άλλαξα τρόπο σκέψης στην καθημερινότητα. Αναγνώρισα τις αξίες μου και μπόρεσα να έχω συνέπεια σε ένα καινούργιο πρόγραμμα ζωής. Με τα εφόδια που απέκτησα έμαθα να διαβάζω και να γράφω καλύτερα. Επίσης, με το απολυτήριο ελπίζω να έχω εξέλιξη στο κομμάτι της εργασίας. (Μαρίνος Δ.)

Θέλω να ευχαριστήσω τις τρεις υπέροχες κυρίες που βρέθηκαν δίπλα μου, κα Πουλοπούλου, την κα Βασιλοπούλου και την κ. Καλογερή και μου έμαθαν , εκτός από την γνώση, ότι στη ζωή υπάρχει και ένας διαφορετικός δρόμος και ότι δεν πρέπει να τα παρατήσω ποτέ. Να είναι πάντα καλά, δεν θα τις ξεχάσω ποτέ!! (Κώστας Κ.)

Πέρυσι όταν ήρθα στο σχολείο για την συνέντευξη με έπεισαν οι καθηγήτριες, η κα Βασιλοπούλου και την κ. Καλογερή να παραμείνω. Ήρθα με «μισή καρδιά» γιατί θυμόμουν το σχολείο από το οποίο «έφυγα» μικρός.  Η αφορμή ήταν μια καθηγήτρια που δεν μου φερόταν καλά. Τότε το μόνο όνειρό μου ήταν το ποδόσφαιρο. Έπαιζα καλή μπάλα και στην ομάδα μου ήμουν «ο πρώτος».  Έτσι δεν ξαναπήγα σχολείο. Μέχρι τα 18 έπαιζα ποδόσφαιρο και πήγαινα καθημερινά στις προπονήσεις, μετά το σταμάτησα κι αυτό.

Τώρα όμως μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Να ξαναπάω σχολείο! Ομαδικότητα και Δράση που μου έλειπε από την ζωή μου, αλλά και η Ευγένεια που είδα από καθηγητές, τους συμμαθητές μου και τα στελέχη του ΟΚΑΝΑ που συμμετέχουν στο σχολείο, μου διέλυσε κάθε αμφιβολία. Το Σχολείο με βοηθάει να συνεχίζω επίσης το πρόγραμμα θεραπείας μου και κάποια στιγμή να το ολοκληρώσω! Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα έζησα στο ΣΔΕ. (Μιχαήλ Θ.)

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια: